Συνάρτηση πολλών μεταβλητών το άνοιγμα των σχολείων

Με διαγώνισμα στα μαθηματικά ξεκινά φέτος η σχολική χρονιά.

Με ένα δύσκολο πρόβλημα που πρέπει να βρει λύση και να συμπεριλάβει τις οδηγίες της ιατρικής, τις ανάγκες των εκπαιδευτικών και των γονιών, τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας, τις κοινωνικές και ψυχολογικές επιπτώσεις στους μαθητές 

…και μιας και μιλάμε για τα σχολεία…  να συμπεριλάβει την παιδεία και την μόρφωση των πολιτών της Ελλάδας του αύριο.

Και κάπως έτσι άρχισε ο καυγάς…

Οι παλιές προτάσεις, δηλαδή να ξεκινήσουν τα σχολεία ΧΩΡΙΣ μάσκες όπως τον Μάιο με λίγα παιδιά ανά αίθουσα ή ΜΕ μάσκες και περισσότερα παιδιά…

Ολιγομελή τμήματα με κανονικό ωράριο σε περισσότερες αίθουσες και να απασχοληθούν περισσότεροι εκπαιδευτικοί…  ή μάθημα εκ περιτροπής με τους ίδιους δασκάλους…

Και καταλήγουν ότι συμφέρει να ΜΗΝ αλλάξει ΤΙΠΟΤΕ, στους διορισμούς των καθηγητών, στον αριθμό αιθουσών και κτηρίων, στο ωράριο μαθημάτων…

και τότε πως θα αντιμετωπίσουμε την πανδημία; γι’ αυτό δεν γίνονται όλες οι συζητήσεις;

Και έρχεται η ΛΥΣΗ, να φορέσουν μάσκες τα παιδιά, μικρά και μεγάλα. Και διχάζεται πάλι η η κοινωνία σε μασκολάτρες και μασκομάχους. Η μάσκα έχει την αξία της, το έχουμε ξαναπεί, ούτε μεγαλύτερη ούτε μικρότερη, ούτε μας πνίγει και μας κόβει το οξυγόνο και θα βγάλουμε κέρατα ούτε μας προστατεύει "από πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν…"

Αποπροσανατολισμένοι οι γονείς βάλλονται εναντίων όλων… και τότε έρχεται η πολιτεία, σαν τον "Χότζα", και λέει θα καλυφθεί το κόστος της μάσκας …και όλοι ησυχάζουν, πήραν σημαντική ανάσα…

Όταν απαιτείται να φορέσουμε την μάσκα για ιατρικούς λόγους θα την φορέσουμε, όταν όμως επιβάλλεται από πολιτική ανεπάρκεια και κακή διαχείριση τότε πρέπει να στραφούμε εναντίον της πολιτικής ανεπάρκειας και κακής διαχείρισης όχι εναντίον της μάσκας!

Και ο αποπροσανατολισμός συνεχίζεται… ρωτάνε την Ιατρική κοινότητα ,μπορούν να φοράνε μάσκες τα παιδιά; Και η Ιατρική απαντά, από ιατρικής απόψεως δεν θα βλαφθεί η υγεία των παιδιών και ναι μπορείτε να προτείνεται να φορέσουν μάσκες τα μεγαλύτερα παιδιά, τα άνω των 12 ετών (σύμφωνα με τον ΠΟΥ)που σε ένα σημαντικό ποσοστό θα συνεργαστούν και θα την χειριστούν σωστά και οι σοφοί αποφασίζουν και κάνουν σκόντο στην πρόταση της ιατρικής και βάζουν μάσκες και στο Νηπιαγωγείο γιατί όλα είναι στο μυαλό μας και όλα είναι θέμα εκπαίδευσης! Αυτό είναι σωστό…αλλά θέλουμε τέτοια εκπαίδευση;

…θέλουμε παιδιά που δεν θα βλέπουν το πρόσωπο των συμμαθητών και των δασκάλων τους, που δεν θα διαβάζουν τις εκφράσεις του προσώπου όταν ακούνε τον λόγο, δεν θα βλέπουν τα συναισθήματα που ζωγραφίζονται στο πρόσωπο των φίλων τους; αυτό δεν είναι ηθικό να τους το επιβάλλουμε, δεν είναι δουλειά των παιδιών να αναχαιτίσουν την πανδημία. Πρέπει να βρεθεί άλλη λύση.

Η περσινή σχολική χρονιά ήταν περίεργη, όπως και το φετινό καλοκαίρι, ας μην κάνουμε στην πλάτη των μαθητών τα ίδια λάθη που έγιναν στην πλάτη των νησιών και του τουρισμού.

Οι λύσεις είναι γνωστές:

• Ολιγομελή τμήματα, 15 άτομα ανά αίθουσα με απόσταση 1,5 μέτρο μεταξύ τους Περισσότερες σχολικές αίθουσες.
• Εδώ στο νησί τι προετοιμασία έχει γίνει; Μήπως να προστεθούν Προκάτ αίθουσες στα σχολεία; Το σπίτι του Δασκάλου είναι διαθέσιμο και λειτουργικό να φιλοξενήσει μαθητές;
• Περισσότεροι εκπαιδευτικοί .Έγκαιροι και απαραίτητοι διορισμοί.
• Υγειονομική επαγρύπνηση : 
                                    * Προληπτικά μοριακά τεστ σε εκπαιδευτικούς που αναλαμβάνουν υπηρεσία με κάλυψη του κόστους από τον Δήμο,και για όποιον εμφανίζει συμπτωματολογία στην σχολική χρονιά, για εκπαιδευτικούς και μαθητές.
                                  * Στο νησί είναι πολύ σημαντική η άμεση απομόνωση και ιχνηλάτηση των κρουσμάτων, περισσότερο σημαντική από τα μεγάλα αστικά κέντρα, λόγω της νησιωτικότητας.
                                 * Μέτρα προστασίας για όλους, μάσκες για τους δασκάλους και λοιπούς εργαζόμενους, 
                                 * Αντισηπτικά διαλύματα σε κοινόχρηστους χώρους,
• Δημιουργία Σχολιατρικής Υπηρεσίας, με συμβουλευτικό και διαχειριστικό ρόλο, ώστε να εξασφαλιστεί η ιατρική διαχείριση των κρουσμάτων
• Ευαισθητοποίηση της κοινωνίας ώστε τα παιδιά να μένουν στο σπίτι όταν εμφανίσουν ακόμη και ήπια συμπτώματα.

Γιατί απορρίπτονται οι αυτονόητες λύσεις και συζητάμε τις παράδοξες; Γιατί πρέπει να χωρέσουμε σ’ ένα κουστουμάκι που εξ’ ορισμού είναι κακοραμμένο; Θα μου πείτε δεν υπάρχουν χρήματα και δεν υπάρχει χρόνος για  ανέφικτες λύσεις. Ο χρόνος προετοιμασίας μετράει από τον Μάρτιο, δηλαδή 6 μήνες, τι έχει γίνει στο μεσοδιάστημα, αναζητήθηκαν αίθουσες, οργανώθηκαν τα μαθήματα εξ αποστάσεως, εκπαιδεύτηκαν οι δάσκαλοι σ΄αυτό; έγινε ο οικονομικός προϋπολογισμός για την κάλυψη των αναγκών, έγιναν οι ενέργειες για κάλυψη θέσεων εκπαιδευτικών ή περιμένουμε να ανοίξουν τα σχολεία και βλέπουμε!

Τι ενέργειες έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση το εξάμηνο που πέρασε από τον Δήμο Πάρου; …ή είναι και σε αυτό το θέμα απλός θεατής ο Δήμαρχος…

Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι από μόνη της η επιβολή μάσκας σε όλα τα παιδιά, χωρίς τα προαναφερόμενα μέτρα δεν θα μπορέσει να αναχαιτίσει την πανδημία και τότε θα λέμε ότι φταίνε οι γονείς που δεν εκπαίδευσαν σωστά τα παιδιά τους, ότι φταίνε τα παιδιά που δεν τηρούν τους κανόνες, ότι…, ότι…

Δεν είμαστε εναντίον της μάσκας λοιπόν, μην χάνουμε τον στόχο, να αναλάβουν την ευθύνη τους αυτοί που πρέπει και να βρουν λύσεις που ταιριάζουν στην Ελλάδα του 2020, θα έπρεπε να συζητάμε την ποιότητα της εκπαίδευσης που θέλουμε για τα παιδιά μας, για την κοινωνική τους μόρφωση, τον πολιτισμό και το ήθος που δίνουμε και δείχνουμε στα παιδιά μας, όχι για το πόσες καρέκλες θα έχουν οι αίθουσες, και αν θα έχουν πόρτες οι τάξεις. Θα έπρεπε να συζητάμε για την παροχή παράλληλης στήριξης παιδιών που χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα, όχι να συζητάμε ακόμη για το αν στάζει το ταβάνι και αν έχουν θέρμανση στις αίθουσες.

Ο διχασμός της κοινωνίας και ο αποπροσανατολισμός δεν βοηθά στην επίλυση των προβλημάτων, το βλέμμα μας πρέπει να είναι σταθερό στις διεκδικήσεις για την παιδεία και την υγεία των παιδιών μας. Να μην χαθεί άλλη μία σχολική χρονιά, να μην γίνουν άρπα-κόλα τα μαθήματα ίσα για να λέμε ότι κάναμε μαθήματα, να μην χαθεί η επαφή δασκάλου – μαθητή, να μην διαπληκτιζόμαστε μεταξύ μας επειδή μας σπέρνουν διχόνοιες.

Τα παιδιά του σήμερα είναι οι ενεργοί πολίτες του αύριο, η παιδεία  και ο πολιτισμός τους θα είναι αυτά που θα τους διδάξουμε σήμερα στο σχολείο που θα ανοίξει σε λίγες ημέρες.

Η ευθύνη μας τεράστια ως γονείς, εκπαιδευτικοί, επαγγελματίες υγείας και πολιτεία.

γράφει η Φωτεινή Σαμαρά, Επιχειρηματίας, ΜΒΑ Διοίκηση Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας