Μαθήματα σεξισμού από το Δημαρχείο…

«…Οι πιο ασήμαντες συμπεριφορές προκαλούν τις πιο βαθιά ριζωμένες διακρίσεις…» ακούστηκε στο βίντεο του Lean Ιn Hellas που δείχνει πώς μια γυναίκα βιώνει τον σεξισμό στον χώρο εργασίας της… και αλλού θα συμπληρώσουμε εμείς…

Ανάποδος Κόσμος…

 Όταν συζητάμε κάτι πολύ συγκεκριμένο όπως είναι η δήλωση στην τηλεόραση ενός πολιτικού, όπως του Δημάρχου, αναζητούμε απαντήσεις και εξηγήσεις επί του θέματος.Απαντήσεις πάνω στο τι εννοεί, αν είναι σωστό ή λάθος, τι θεωρούμε ότι θα  έπρεπε να κάνει στην συνέχειακαι πάει λέγοντας.

 

Αυτό που ζούμε στον ανάποδο κόσμο μας είναι ο πολιτικός να ζητά τα ρέστα από τον πολίτη και να αφήνει υπόνοιες για κρυφά συμφέροντα όταν εκφράζει την άποψη του… αυτό που ζούμε επίσης είναι ο πολιτικόςνα αξιώνει υποκλίσεις για αυτονόητες συμπεριφορές…Ο πολιτικός δηλαδή κρίνει τον πολίτη αλλά το αντίστροφο είναι βλασφημία…

Στον ανάποδο κόσμο μας,εθελοντισμός σημαίνει ένας Δημοτικός Σύμβουλος να κατέχει τρεις, τέσσερις, πέντε έμμισθες δημόσιες θέσεις… σημαίνει μεγαλόστομες δηλώσεις σε κοινωνικά δίκτυα με πολλές υποσχέσεις και στο δια ταύτα κανένα έργο και χαμένο δυναμικό…

Στον ανάποδο κόσμος μας, σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ παρατηρήσεις πολιτικής δράσηςπολιτικών προσώπων η απάντηση είναι ναι αλλά είναι καλό παιδί, είναι μητέρα με πέντε παιδιά και κάνει φιλανθρωπίες…ο ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ της κοινής γνώμης είναι πιο σημαντικός από την επίλυση των προβλημάτων… είναι εύκολος και ανέξοδος…

Στον ανάποδο κόσμο μας το πιο δυνατό όπλο του πολιτικού λόγου είναι η λασπολογία, οι ύβρεις και ο εκφοβισμός…

Στον ανάποδο κόσμο μας η πολιτεία προστατεύει με αστυνομικές δυνάμεις τους «Φουρθιώτες», και απαγορεύει στους 13χρονους να κάνουν παρεούλες στις πλατείες…

 

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Η απάντηση είναι απλή… γιατί βρίσκουν και τα κάνουν! Γιατί μπορούν! όπως στην μεγάλη κοινωνία ανθεί ο κάθε «Φουρθιώτης» στην μικρή μας κοινωνία ανθούν μικρογραφίες του…

Πως τους το επιτρέπουμε;  με την ανοχή, με το δε βαριέσαι, με το ας μην στιγματιστώ, με το όλοι ίδιοι είναι… και κάπως έτσι ο τρελός με την τρελάρα του γεμίζει την κοιλάρα του… στην υγεία των κορόιδων!

Υπάρχει λύση; Ναι και είναι στο χέρι μας να αλλάξει το πράγμα κυρίως στην τοπική κοινωνία που γνωριζόμαστε καλύτερα.

πως; αν βλέπουμε με κριτικό μάτι κάθε τι που συμβαίνει στην τοπική πολιτική σκηνή κάθε ημέρα όχι μόνο την παραμονή των εκλογών, αν εκφράζουμε τον λόγο και την σκέψη μας, αν αξιολογούμε τα λόγια και τα έργα των υπευθύνων, αν έχουμε σκεπτόμενη και όχι οπαδική συμπεριφορά…

Αν απαιτούμε από τους υπευθύνους να κάνουν την δουλειά που μας ζήτησαν να τους αναθέσουμεμε την ψήφο μας, αν διεκδικούμε το παρόν και το μέλλον μας, αν εκφραζόμαστε με ευπρέπεια, αν σεβόμαστε τους συνομιλητές μας και αξιώνουμε τον ίδιο σεβασμό για τον εαυτό μας, αν επιλέγουμε τους εκφραστές και εκπροσώπους μας με γνώμονα τις ικανότητες τους…

Αλλιώς…ας παραμείνουμε στον ανάποδο κόσμοπου ζούμε που δεν είναι ούτε όμορφος ούτε ηθικός ούτε αγγελικά πλασμένος… και να μην γκρινιάζουμε…

γράφει η Ειρήνη Γιαννάτου,

Παιδίατρος,
«Πολυϊατρεία Αιγαίου»

Η φωνή πίσω από τις μάσκες

 Απλά προβληματίζομαι… όταν υπάρχει ένα ζήτημα, όπως το μέγα ζήτημα της διαχείρισης της πανδημίας στο νησί, ποια είναι η σωστή συμπεριφορά; να μην μιλάμε καθόλου και να αφήνουμε τους κυβερνώντες στην ησυχία τους να κάνουν ότι καταλαβαίνουν; Να καταθέτουμε προτάσεις θεσμικά; Να συζητάμε ανοικτά προτάσεις και να διεκδικούμε λύσεις;

 

Παρακολουθώ πραγματικά με προσοχή και δέος τις πολιτικές αλλά και τις κοινωνικές συμπεριφορές στο νησί από κάθε κατεύθυνση με θετική διάθεση κατανόησης και βλέπω από τους διοικούντες κακομαθημένες και μάλλον παλιομοδίτικες συμπεριφορές.

Αρχικά νόμιζα ότι η πλειοψηφία του Δήμου δεν μπορεί να λύσει προβλήματα… γιατί; γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ! …γιατί αυτή είναι η δυναμική της, τόσα μπορεί τόσα κάνει… τώρα όμως κατάλαβα ότι ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να λύσει προβλήματα… θέλει την κοινωνία σε ληθαργική κατάσταση, ώστε να πουλάει εκδούλευση στην κεντρική εξουσία ότι το δικό της μέρος ευθύνης κάθεται ήσυχα στον καναπέ… και τα εύσημα από την κεντρική εξουσία είναι και το ζητούμενο τελικά!

Τότε έρχεται η αντιπολίτευση του Δήμου και αντί να  κάτσει στην γωνιά της και να γκρινιάζει, που θα βόλευε πάρα πολύ ομολογουμένως, καταθέτει ΘΕΣΜΙΚΑ λύσεις και προτάσεις για συζήτηση…και ο Δήμαρχος συνεχίζει να αδιαφορεί, γιατί ότι δεν παίρνει δημοσιότητα είναι εύκολο να αποσιωπηθεί…

…και τότε η αντιπολίτευση οργανώνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας με θέμα την υγεία στο νησί, με όλα τα μέτρα προστασίας ώστε να συντονιστεί η δράση της κοινωνίας… η συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας είναι το τελευταίο όπλο που έχει στα χέρια του ο λαός για να ακουστεί η φωνή του…

…αυτό ήταν τελικά που ενόχλησε τον Δήμαρχο… ενοχλήθηκε όχι γιατί τον υποσκέλισαν στην λύση των προβλημάτων αλλά γιατί δεν θέλει να αφυπνιστεί η κοινωνία, δεν θέλει να γίνει φασαρία, να μην κάνουμε θόρυβο και μας ακούσει ο κόσμος…

και κάπως έτσι ξεκίνησε η σπασμωδική αντεπίθεση και οι προφάσεις εν αμαρτίαις… ότι οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας δεν έχουν θέση εν καιρώ πανδημίας… ότι η αστυνομία θα μοιράζει πρόστιμα… ότι είναι μικροπολιτική αυτά τα πράγματα… ότι… ότι…

…και η συγκέντρωση έγινε, και ο κόσμος την αγκάλιασε τόσο με την φυσική του παρουσία όσο και μέσω της ζωντανής μετάδοσης της από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης… και ο αντίκτυπος στην κοινωνία ήταν θετικότατος… αυτήν την ανάσα την είχε ανάγκη η κοινωνία!

…και ακολούθησαν τα αρνητικά σχόλια, από στρατευμένους σχολιαστές, ώστε να θαμπώσουν τον αντίκτυπο… ότι ναι μεν τηρήθηκαν τα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό αλλά δεν υπήρχε αγωνιστικός παλμός… δεν είχε τέμπο η συγκέντρωση ρε αδελφέ… ότι ναι μεν καλές είναι οι προτάσεις και εμείς τις είχαμε σκεφτεί αλλά το timingδεν είναι σωστό… θυμίζοντας κριτική επιτροπή σε ριάλιτι…

Ο κόσμος αγαπητέ Δήμαρχε δεν κοιμάται όρθιος όπως θα ήθελες, παρακολουθεί μουδιασμένος και  με αγωνία τις εξελίξεις που καθορίζουν το μέλλον του, συζητά, σκέφτεται, και θέλει στο τιμόνι ανθρώπους δραστήριους, με καθαρό μυαλό και ανοικτό πνεύμα να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους και να βάλουν τις κόκκινες γραμμές που αντέχει το νησί… η κοινωνία είναι σε αναβρασμό όχι σε λήθαργο αν δεν το έχεις καταλάβει…

γράφει η Φωτεινή Σαμαρά

 Επιχειρηματίας, 

ΜΒΑ στην Διοίκηση Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας

Για Γέλια και για Κλάματα Μέρος Β’

 Η πρόσφατη δημοσίευση μου στις 29.03.2021 με τίτλο «Για Γέλια και για Κλάματα» ενόχλησε πολύ την πλειοψηφία του Δήμου,

σε σημείο που η ιατρός Χριστίνα Κάλλους – Δαφερέρα, Δημοτική Σύμβουλος μισθοδοτούμενη, Ιατρός του Γηροκομείου Πάρου, Ιατρός Εργασίας στον Δήμο και στην ΔΕΥΑΠ και τέως πρόεδρος ΣΥΔΙΣΑΠΑ, έκανε παρέμβαση με δημοσίευμα της στον τοπικό τύπο, φωτογραφίζοντας με ως έναν επαγγελματία υγείας που διακωμωδώ τον Δήμαρχο που προσπαθεί να σηκώσει το νησί στην πλάτη του… και ως επαγγελματία που έχω κίνητρα συμφέροντα προσωπικά και επαγγελματικά… 

Κυρία Δαφερέρα, δεν καταλάβατε καλά… δεν διακωμωδώ ούτε ειρωνεύομαι, δεν έχω καμία διάθεση για αστεία… απλά ανησυχώ και ντρέπομαι…

Ντρέπομαι ως απλός πολίτης να βλέπω τον πρώτο πολίτη του νησιού να  λέει παραδοξολογίες στην τηλεόραση και οι σύμβουλοι του να μην τον διορθώνουν και να τον αφήνουν εκτεθειμένο…

Ντρέπομαι που αντί να ζητήσει ένα έντιμο συγνώμη, επιμένει στο παράδοξο και προσπαθεί να βγάλει το άσπρο μαύρο… διορθώνει ετεροχρονισμένα την δήλωση του χωρίς συνοδές  εξηγήσεις, δημιουργώντας σύγχυση  στον κόσμο για την αξιοπιστία του κειμένου μου…

Κυρία Δαφερέρα, ΔΕΝ θέλετε την υγιή κριτική! Γιατί με την υγιή κριτική βελτιωνόμαστε όλοι και ο τόπος θα πάει μπροστά… και αυτό ΔΕΝ το θέλετε…θέλετε την σιωπή και να μην αλλάξει τίποτε σ’ αυτόν τον έρμο τόπο γιατί θα χαλάσει το ριζωμένο κατεστημένο που σας συντηρεί…

θέλετε να μην τα σπάσετε με τον κύκλο της εξουσίας που σας προστατεύει…

Κυρία Δαφερέρα σας προκαλώ… ποια είναι τα προσωπικά και επαγγελματικά συμφέροντα που μπορεί να έχω διατυπώνοντας δημόσια την σκέψη μου;

Είναι πολύ εύκολο και παλιά τακτική να αφήνετε υπονοούμενα για κρυφές σκέψεις και σκοτεινά κίνητρασε κάθε φωνή που θέλετε να σβήσετε…ίσως κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια… το δύσκολο είναι η κατά πρόσωπο αντιμετώπιση με επιχειρήματα…

Αλλά εγώ σε αντίθεση με εσάς δεν κατέχω καμιά Δημοτική θέση, εσείς πόσες έμμισθες θέσεις έχετε στον Δήμο;

Εγώ, έτσι για να γνωριστούμε, είμαι αμιγώς επιχειρηματίας όπως εκατοντάδες άνθρωποι στο νησί, ζω από την επιχείρηση μου και αγωνιώ για αυτήν κάθε μέρα που περνά γιατί δεν έχω αποκούμπι πουθενά και οι αγωνίες μου εξαρτώνται από τις δικές σας πολιτικές λύσεις ή απραξίες…εγώ λοιπόν περισσότερο από εσάς  επιθυμώ την επανεκκίνηση της οικονομίας στο νησί…

Κυρία Δαφερέρα, είστε Δημοτική Σύμβουλος και Ιατρός, είναι διπλή η ευθύνη που έχετε απέναντι στην κοινωνία για την οργάνωση του Δήμου στην αντιμετώπιση της πανδημίας… και η μόνη ενέργεια που βλέπω να κάνετε είναι η κριτική σ΄έναν πολίτη που εξέφρασε την σκέψη του…

Η διαστρέβλωση των γεγονότων και ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης δεν θα περάσει…

Οι πολίτες ΕΧΟΥΝ λόγο και οι πολιτικοί ΔΙΝΟΥΝ λόγο…

γράφει η Φωτεινή Σαμαρά

 Επιχειρηματίας, 

ΜΒΑ στην Διοίκηση Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας

Για Γέλια και για Κλάματα…

Είδα σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή μεγάλης τηλεθέασης τον Δήμαρχο Πάρου σε ζωντανή τηλεφωνική σύνδεση να καταθέτει την πρότασή του για τον έλεγχο της πανδημίας… οι επισκέπτες στο νησί να εμβολιάζονται πριν μπουν στο καράβι…

 

και λέω δεν μπορεί κάτι άλλο θα εννοεί…
θα το διορθώσει…
αλλά βλέπω την επόμενη μέρα την μεγαλοπρεπή και περήφανη ανάρτηση του στην επίσημη σελίδα του Δήμου να λανσάρεται σαν την «ιδέα του αιώνα»…  
και να επιμένει… 

Σχετικά με τον εμβολιασμό στις πύλες εισόδου του νησιού και το γιατί ΔΕΝ μπορεί να γίνεται εκεί εμβολιασμός, να σημειώσω τα εξής...

Ο εμβολιασμός είναι ιατρική πράξη και θέλει οργανωμένο χώρο υγείας ώστε να τηρούνται τα πρωτόκολλα συντήρησης και ανασύστασης των εμβολίων αλλά και να μπορεί να αντιμετωπισθεί οποιαδήποτε ανεπιθύμητη ενέργεια εμφανισθεί. Αλλά ακόμη και αν υπήρχε ένα πλήρως οργανωμένο εμβολιαστικό κέντρο έξω από κάθε καράβι (!!!) η ανοσολογική απάντηση των εμβολιασθέντων ολοκληρώνεται 2-3 εβδομάδες μετά την 2η δόση, δηλαδή περίπου 6 εβδομάδες μετά τον αρχικό εμβολιασμό…

άρα μάλλον θα χάσουμε το καράβι…

…αυτό όμως που με φοβίζει περισσότερο είναι η ευκολία με την οποία ξεστομίζει δημόσια τέτοιες προτάσεις… προτάσεις που αφήνουν άφωνους όσους τις ακούν, που ξεπερνούν ακόμα και τις πιο παρεμβατικές ή προωθημένες  προτάσεις των επιστημόνων λοιμωξιολόγων,   δίνουν όμως το δικαίωμα να γίνει το νησί περίγελος στο πανελλήνιο…

και εν τέλει, ποιοι συμβουλεύουν τον Δήμαρχο;

Από την Κυριακή το πρωί μέχρι την Δευτέρα το βράδυ δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος από τον περίγυρο του Δημάρχου να τον συμβουλεύσει να κατεβάσει την ανάρτηση και να δοθεί μια σοβαρή εξήγηση από την πλευρά του Δήμου;

Η δημόσια εικόνα του Δημάρχου είναι η δημόσια εικόνα του νησιού μας, ο Δήμαρχος είναι ο θεσμός που μας αντιπροσωπεύει και οφείλει να μετρά τις κουβέντες του…

Είναι κατανοητό ότι δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει όλους τους τομείς, γι αυτό υπάρχουν οι ειδικοί σύμβουλοι. 
Στην περίπτωση του Δημάρχου μας δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει…

αν δηλαδή είναι έρμαιο κακών συμβούλων και «ηγέτης» χωρίς κρίση, ή αν ενεργεί μόνος του χωρίς να δίνει αναφορά σε κανέναν…

και τα δύο είναι εις βάρος του νησιού και της κοινότητας.

Η λήψη αποφάσεων σε θέματα σοβαρά, όπως αυτό της πανδημίας, απαιτεί συλλογικότητα, σοβαρότητα και σκέψη και χρειάζεται ανθρώπους αναλόγων προσόντων πριν χαθεί η μπάλα για μια ακόμη φορά…

γράφει η Φωτεινή Σαμαρά

 Επιχειρηματίας, ΜΒΑ στην Διοίκηση Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας 

…για την υγεία

 Η υγεία είναι δημόσιο και κοινωνικό αγαθό. Ένα σύγχρονο, πολιτισμένο, ευρωπαϊκό και οργανωμένο κράτος οφείλει να την προστατεύει με «γονεϊκή» ευθύνη. Όλοι γνωρίζουμε την αξία της και έχουμε νιώσει να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια μας όταν εμφανίζεται πρόβλημα υγείας σ’ εμάς ή σε αγαπημένο μας πρόσωπο.

 

Την υγεία μας φυσικά μπορούμε να την προστατεύσουμε μόνοι μας μέχρι ένα σημείο, μέσω της ατομικής μας ευθύνης, για παράδειγμα δεν μας φταίει κανείς αν πίνουμε αλκοόλ και στην συνέχεια παίρνουμε τιμόνι στα χέρια μας… και για να μιλήσουμε για τον κορωνοϊό δεν μας φταίει κανείς αν κάνουμε πάρτυ με 30 άτομα έτσι απλά γιατί είμαστε ανέμελοι και τύποι έξω καρδιά…

Μπορεί να μας προστατεύσει η οικογένεια και το σχολείο, που μας διδάσκει αγωγή υγείας, μας διδάσκει δηλαδή να μην οδηγούμε όταν έχουμε πιεί αλκοόλ αλλά και εν γένει τις επιπτώσεις του αλκοόλ στην υγεία μας… και επειδή είμαστε στην εποχή του κορωνοϊού, η οικογένεια και το σχολείο μας διδάσκει να φοράμε μάσκα για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας αλλά και τον διπλανό μας που είναι καρκινοπαθής και αυτό είναι θέμα τόσο αγωγής υγείας όσο και κοινωνικής αγωγής…

Μπορεί και πρέπει να μας προστατεύσει και η πολιτεία, κεντρική ή τοπική, μέσω του οργανωμένου συστήματος δημόσιας υγείας. Από την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που εμπεριέχει πολλές επιμέρους κατηγορίες, όπως την προληπτική ιατρική, την διατροφική αγωγή, την ψυχική υγεία και άλλα, μέχρι την Τριτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και τις μονάδες εντατικής θεραπείας.

Σε μια ιδανική πραγματικότητα, αν ο καθένας φρόντιζε στο 100% το δικό του μέρος ευθύνης θα ήταν όλα καλά καμωμένα… ας το πάρουμε απόφαση όμως ότι το 100% δεν υπάρχει… για να δούμε λοιπόν που βρισκόμαστε…

Η ατομική ευθύνη είναι σε μάλλον καλά επίπεδα αν λάβουμε υπόψιν μας ότι φέτος εξαφάνισε την γρίπη… βοήθησε βέβαια και μία από τις επιμέρους κατηγορίες της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, η προληπτική ιατρική, με τον εμβολιασμό… φυσικά συνεχίζουμε να βλέπουμε κάποιους που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι η μάσκα πρέπει να καλύπτει και την μυτούλα ή να πειστούν ότι πρέπει να κάνουν τα εμβόλια τους…

Η πολιτεία από την πλευρά της, αναλώθηκε στο εύκολο και πολύ βολικό να κυνηγά την επίτευξη του 100% της ατομικής ευθύνης… για όλα φταίνε οι επιπόλαιοι πολίτες, που κόβουν βόλτες, που πάνε τα παιδιά στο σχολείο, που θέλουν να λιάζονται, που ακουμπάει ο ένας τον άλλο… και κοιτάμε το δέντρο (μέσω της tv) και χάνουμε το δάσος… φρόντισε βέβαια, ορθά μεν, για την ενημέρωση των πολιτών ώστε να επιτύχει μεγαλύτερα ποσοστά στην ατομική ευθύνη, πονηρά δε, πληρώνοντας αδρά τους καναλάρχες για τις διαφημίσεις, γιατί σου λέει αν είναι να ξοδευτώ να τα πάρουν αυτοί που «πρέπει» μην τα μοιράζουμε σε εξοπλισμό και στελέχωση δομών υγείας…

…και πάμε στα δικά μας, στην τοπική πολιτεία την λεγόμενη και τοπική Αυτοδιοίκηση, που είναι μεν τοπική αλλά καθόλου ΑΥΤΟδιοίκηση… και που, κατά δήλωσή της, είναι όλα καλά και ανθηρά… θα σημειώσω κάποια σημεία που θεωρώ σημαντικά:

Ο χρόνος και η επιδημιολογία ήταν καλοί μαζί μας, είχαμε δηλαδή το πλεονέκτημα να είμαστε «πράσινοι» και αντί να προνοήσουμε και να προστατευθούμε ώστε να παραμείνουμε «πράσινοι» με το που αυξήθηκε λίγο η επισκεψιμότητα στο νησί μάς βρίσκει απροετοίμαστους σαν τις μωρές παρθένες…

…και ο Δήμαρχος ζητά από τους πολίτες πάλι ατομική ευθύνη διότι νομίζει ότι εκείνος έκανε το χρέος του και θωράκισε το νησί… 

• κανένας λόγος για τον συνωστισμό στις σχολικές τάξεις και στα σούπερ μάρκετ, αλλά είπαμε αυτός ο ιός στο καλάθι δεν χωρά στο κοφίνι περισσεύει… 
• κανένας λόγος για προστασία του νησιού μέσω του ελέγχου των ταξιδιωτών με μοριακά ή έστω με rapidtest κατά την είσοδο τους στο νησί…
• κανένας λόγος να ασκηθεί πίεση προς τους βουλευτές των Κυκλάδων ώστε να συνταγογραφούνται τα μοριακά τεστ για να μην χρεώνεται ο πολίτης και να μπορεί να γίνεται με ευκολία συνεχής έλεγχος…
• κανένας λόγος να ασκηθεί πίεση να αυξηθούν οι εμβολιασμοί των πολιτών κατά προτεραιότητα λόγω νησιωτικότητας…
• καμία αναφορά γιατί δεν γίνονται μοριακά τεστ στο ΚΥ σε όλους όσους το χρειάζονται αφού υπάρχει από δωρεά ο μοριακός αναλυτής…

Η υγεία των πολιτών δεν είναι πεδίο για να χτιστούν στην πλάτη της καριέρες,
δεν αφήνει περιθώρια σε «άσε και βλέπουμε», θέλει σήμερα αποφάσεις και δράσεις
γιατί αύριο θα είναι αργά…

                        

                         

γράφει η Φωτεινή Σαμαρά,

Επιχειρηματίας, ΜΒΑ Διοίκηση Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας